Fotoğrafın, iyi bir siya beyaz fotoğraf olabilmesi için, belirgin ve birbirlerinden ayırt edilebilen iyi siyah ve beyazlarının olması, buna hemen komşu olan koyu ve açık bölgelerin detaylı ve kontrastlı olmaları gerekir.
Bu, yolun sadece yarısı demektir. Buna ilaveten, siyah be beyaz arasındaki diğer koyu-orta-açık grilerin de bulunması gerekir. Burada sözünü ettiğim orta grilikte tonların varlığı, fotoğraftaki biçimlerin tam algılanmasını ve üç-boyutluluk ve derinlik duygusunun hissedilmesini sağlar.
Fotoğrafta siyah beyazların soluk olması, ana unsur-konunun zorlukla algılanmasına neden olur.
Diğer taraftan çok fazla kontrastlı ve neredeyse orta gri tonları bulunmayan fotoğrafta öykü ve içerik olmaz. Doğru siyah beyaz ve orta ton grilerin varlığı fotoğrafı güçlü ve çarpıcı kılar.
Siyah beyaz fotoğrafta varlığı-kişiliği siyahlar, beyazlar ve belirgin orta-gri tonlar belirler.
Buna analog fotoğrafta doğru pozlama-yıkama ve baskı ile, sayısal fotoğrafta ise doğru pozlama ve işleme ile ulaşmak mümkün olur.
Bir fotoğrafın iyi olabilmesi için iyi bir kompozisyonu olması şarttır.
İyi siyah-beyaz fotoğraf olması için ise, fotoğrafta renk ve renklerin yarattığı kontrast olmadığından, farklı ışık yansıtan yüzeylerin yan yana getirilmesi ile yapılacak kompozisyonun ve fotoğraf dosyasını doğru işleyip tonlar arasında iyi kontrast farklarının olması gerekir.
Siyah beyaz fotoğrafta yüzeylerin farklı ışık yansıtma seviyeleri kontrastı belirler.
Analog fotoğrafta kontrastı yaratmak yine doğru kompozisyon ve doğru kontrast filtrelerini kullanmakla mümkündür (sarı, kırmızı, yeşil, mavi filtreler).
Aşağıdaki sayısal fotoğraf dosyaları yukarıda saydığım özellikleri içermektedir.
1- Orijinal dosya
2- Yeşil ve sarı biberlerin tonları birbirine çok yakın kontrast iyi değil, arka plan koyu.
3- Yeşil ve sarı biberlerin tonları birbirinden ayrılmış, kontrast iyi ancak arka plan çok koyu.
4- Doğru işlenmiş siyah beyaz dosya.
